Våren er her!

Endelig er den her ... den etterlengtede VÅREN. Og Julerosa titter frem fra vintervalen.

Under is og snø ligger den klar, venter på en liten åpning

Det er vår, kom frem!

Du er fri! Reis deg opp!

Solen varmer, nå kan du åpne deg opp!

Forsiktig løfter de seg opp fra vinterdvalen

Våren

Enno ein Gong fekk eg Vetren å sjå

for Våren å røma

Heggen med Tre som der blomar var på,

eg atter såg bløma.

Enno ein Gong fekk eg Isen å sjå

frå Landet å fljota,

Snjoen å bråna og Fossen i Å

å fyssa og brjota.

Graset det grøne eg enno ein Gong

fekk skoda med Blomar;

enno eg høyrde at Vårfuglen song

mot Sol og mot Sumar.

Eingong eg sjølv i den vårlege Eim,

som mettar mit Auga,

eingong eg der vil meg finna ein Heim

og symjande lauga.

Alt det, som Våren imøte meg bar

og Blomen, eg plukka,

Federnes Ånder eg trudde det var,

som dansa og sukka.

Derfor eg fann millom Bjørkar og Bar

i Våren ei Gåta;

derfor det Ljod i den Fløyta eg skar,

meg tyktes å gråta

Aasmund Olavsson Vinje